AFFETMEK SENİ ÖZGÜR KILAR

Yaşanılan hiçbir şey tesadüf değildir. Her karşılaşma bize yeni şeyler öğretir. Yaşadığımız her deneyim bizi her geçen gün biraz daha olgunlaştırır. Çünkü insanı insan yapan şey deneyimlerdir.

Zamanla anladım ki insan insanı hırpaladıkça benim gibiler hayatı kitaplarda buluyor. Yaşadığım her şeye rağmen insanlığa dair hâlâ umudum var ve bazı insanların yüreklerinin hâlâ iyi olduğuna inanıyorum. Ve bu inanç beni yaşamak için ayakta tutuyor. Hâlâ dünyayı değiştirebileceğimize inanıyorum. Fakat şüphesiz ki bu değişim önce kendimizden başlamak zorundadır. Çünkü bizler her birimiz bir evren taşıyoruz içimizde. Ve bu evreni düzene sokmak önce kendini değiştirmekle başlar. Her şeye rağmen kendinden emin ve huzurlu olmak önemlidir. Çünkü yüreği mutluluk ve huzurla dolu bir insan başkalarına da mutluluk ve huzur verir. Önce kendi içindeki karanlığı aydınlatabilen insan, sonrasında başkalarının yoluna ışık olur. Barış ve uyum içinde yaşamanın yolu hoşgörülü olmaktan geçer. Sen ne kadar hoşgörülü olursan sana da öyle davranılır. Unutma, verdiğin kadar alırsın, bu yüzden almak istediklerini önce kendin vermeyi öğrenmelisin. Huzur isteyen başkalarına huzur versin; sevgi isteyen önce sevmeyi öğrensin.

Her şey sende başlar, önce sende değişir. Ve sen değiştikçe dünyayı da değiştirmeye başlarsın. Kin, nefret, öfke ve intikam gibi negatif duygular barındırmak iyi değildir, bunlar yüreğini yorar ve zamanla ruhunu çürütür. Bu yüzden kırılsan da kırma, üzülsen de üzme. Boş ver gitsin. Unut, hatırlamak zorunda değilsin. Affet, affet ki gönlünün bahçesinde yeniden güller yeşersin. Çünkü affetmek seni özgür kılar.

Gelin bundan böyle birbirimize karşı daha hoşgörülü ve affedici olalım. Küskünlükten ve düşmanlıktan uzak duralım. Şifa Olsun.

ÖZGECAN BERDİBEK