HAYAT NE Kİ BE CAN

Sen gideli üç ay oluyor be can. Hayatın akışı devam ediyor. Seni anlatabilmek, yazabilmek bu kadar mı zor? Hayat ne ki be “Can” derken, seni anlatabildiysem eğer bu şiir de ne mutlu bana

Mutlu olmak

Mutluyken, ölebilmek

Kuşatmışken mutsuzluklar

Yaşamda bizleri

Yaşarken 

Severken sevilirken de

Ölüme yatmışken bile can,

Bademler çiçek açmaya durmuş

Açmazlardayken sen.

Yaşamda

Beyaz sanılan

Grimsi sayfalarımız 

Çoğalmış gibi.

Kurşuni, ağır

Sevda çatışmaları

Yüreğimi sıkıştırıyor.

Sol yanıma sancılar saplanıyor

Bursa bıçağı gibi,

Kalbe vuran yoklayıcı darbeler

Yaşamımda, çocuk oyuncağı

Sıkılmadan, 

Yaşayabilmek

Mutlu olmak,

Açmazları çözerken

Zevk alabilmek

Farkına varabilmek.Ve de

Güneşin batışı için

Semadirek’e doğru 

Bademli’den 

Bakabilmek

Gönül zevkiyle

Göz hayranlığıyla.

Farkında mısın

Bademli de yaşanmışlığın

Güzelliğine.14 Temmuzlar da

Ölmemek için

Sevinçlerimizle yoğrulurken.

İşin aslı

Farkediyor,

Farkedilebiliyor musun.

Yaşarken,

Çelişkiler yumağı

İçindeyken…

Hayat ne ki be can