HZ. ALİ VE ALEVİLİK
Hz. Ali birinci imamdır. Kabe’de doğan hiç puta tapmadan 8 yaşında iken Müslümanlığı kabul eden, Hz. Muhammed’in amca oğlu aynı zamanda damadı olan Allah’ın Aslanı idi.
Hz. Ali kuran hükümlerine uygun olarak insanlar arası ayrılığı reddeden her insan Tanrının bir zerresinden oluştuğu inancını yansıtan bu niteliği sebebiyle de siyasi iktidar uğruna dahi insanları incitmemek gerektiğini, insanlara gerçeği, doğruyu, Tanrı sevgisini, insan sevgisini anlatmak olduğunu söyleyen bir ulu kişidir.
Muaviye ile siyasi mücadelesinde Hz. Ali, insanın mutluluğu için her şeyi göze almışken, iktidar için hiçbir zaman kan dökmeyi göze almamış, cebir ve şiddeti reddeden, insanlar arası sevgiyi, kardeşliği, doğruluğu, dürüstlüğü, adaleti geliştirmek için hayatını feda etmiştir.
Annesi, babasının Esad veya o anlama gelen Haydar, Arslan adını vermek istemiş ise de Hz. Muhammed tarafından Ali adı konmuştur. Ali, Tanrı adlarındandır, yüce yüksek anlamındadır.
Hz. Ali, bilim ve hikmet adamıdır. Dostluğuna güvenilir, sevilen sayılan , halk üzerinde büyük etkisi olan ve bu kişilikle Alevi toplumuna örnek olan bir şahsiyettir. Bilindiği üzere Alevilik Hz. Ali, ehlibeyt ve On iki imam sevgisine dayanır. Ehlibeyt sözcük olarak ev halkı demektir. Ev halkı yani ehlibeyt, Hz. Muhammed, Hz. Ali, Hz. Fatıma, Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin’den oluşmaktadır.
On iki imamlar, Alevilerin Hz. Muhammed’den sonra önder olarak tanıdıkları Hz. Ali ile Hz. Fatıma’nın soyundan gelen kişilerdir. On iki imamın adı sırasıyla şöyledir;İmam Ali, İmam Hasan, İmam Hüseyin, İmam Zeynel Abidin, İmam Muhammed Bakır, İmam Cafer Sadık, İmam Musa Kazım, İmam Ali Rıza, İmam Muhammed Tak-i, İmam Ali Nak-i, İmam Hasan Askeri ve İmam Mehdidir.
Ehlibeyt sevgisi Aleviliğin esasını oluşturur. Tevella ve teberra anlayışı da bu sevgiden kaynaklanır. Tevella ehlibeyti, On iki İmamları, On dört Masumları, On yedi kemerbestleri ve onların yolunda gidenleri sevenleri sevmek, teberra ise onları sevmeyenleri sevmemektir.
Cem evi Alevi Bektaşi inancında ibadet için yapılmış mekan, dergah Alevi inanç ve kültür merkezidir. Alevilikte eline, diline, beline sahip olmak ilkesine Edep, içinde On iki İmamları veya Alevi ulularının isimlerinin geçtiği deyiş, nefes, şiir ve dualara duvaz-ı imam denir. Yol-İnanç kurallarına aykırı davranan kişiye düşkün denir. Alevi inancında kasten cana kıyan yol düşkünü sayılır. Diğer suçlar, hatalar belirli bedelle af edilir buna düşkün kaldırmak denir. Cem de yapılan sorgu görgüde suçlu bulunmak, ceza almak düşkün ilan edilmektir.
”DÖNEN DÖNSÜN BEN DÖNMEZ’EM YOLUMDAN” diyen tüm canlara selam olsun.
