MUHARREM SOHBETLERİ-6

Tarihte iki aşure vardır. Birisi semavi dinlerin aşuresi, diğeri de İslam’ın/Hz. Hüseyin’in aşuresi.

Semavi Aşure, İslamiyet’ten önce de var olan ve Müslümanlarca da mübarek kabul edilip kutlanan, sevinçli olayların vuku bulduğu bir gündür.

Hüseyni Aşure, yas/matem günüdür. 680 yılında Hz. Peygamberin torununun ve beraberindeki 72 kişinin şehit edilmesinden sonra İmam Zeynel Abidin’in, kurtulmasına müteakip Şam dışındaki bir dağda kıl çadırını kurup Ehl-i beyt’ten geriye kalanlar ve kendisine sahip çıkanlar ile birlikte, Cem için kurban tığlayıp, çerağ uyandırıp, Kevser’in devamını sağlamak için heybelerde kalan son tahıllarla yaptıkları “Sarı Çorba” adını verdiğimiz aşuredir.

Kerbela şehitlerine hürmeten oruç ve yas tutuyoruz. Biz bu günü anıyor ve inanca sadakatimizi yeniliyor, yineliyoruz. Şehitlerin ruhlarına dualar ediyoruz. Hz. Zeynep’in abisi Hz. Hüseyin’in yerine konuştuğunu ve Kerbela davasının ölümsüz kılınışını anıyoruz.

Barış içinde birlikte yaşamayı şart, farklılıkları hak görerek aşure pişiriyor, dağıtıyoruz. Fikrimizi zikrimiz aşure ile gösteriyoruz. Dualarımızın Allah indinde kabul ve makbul olmasını istiyor, bekliyoruz. Başak tarihlerde ve farklı coğrafyalarda vuku bulmuş katliamları kınıyoruz.

Sorumluları, yönetenleri Pir Sultan’ın deyişine davet ediyoruz. “Senlik benlik etmesinler / dünya dardır demesinler”

Semavi aşure, dinlerin esatir edebiyatı ile oluşturulan ortak noktasıdır. Mutlu şeylerle sembolize edilir, iyidir.

Hüseyni aşure, hak için yola düşenlerin ve bu yolda can, baş feda edenlerin günüdür. Mazlumun zalime direnme günüdür. Zalimin gücüne karşı mahkum ve teslim olmadan, bilinçli ve şuurlu olarak şahadeti tercih etme günüdür. “Ölmek var zalime teslim olmak yok” diyenlerin günüdür.

Biz bu günün yasını/matemini, üzüntüsünü ve bu günün direniş ruhunu yaşıyoruz.

Bir sonraki sohbetimizde görüşmek üzere SAĞLIKLI ve MUTLU kalın DOSTLAR..